SEÇİM TEZİ

                                     

                                          SEÇİM  TEZİ 

                                        

    Sokrates'in bir görüşüne göre sistem büyük kitlenin fakir ve taşıyıcı rol üstlenmesi gerekir. Bu doğrultuda 2. fikir dahil olur. 2. fikir cahilliğin ucuz olmasıdır bu yüzden toplumun çoğunluğunun  ucuz ve eforsuz cahilliği seçecektir. Yani düşündüğümüz zaman cehaletin seçtiği bir başkan ne kadar faydalı olabilir ki?

Hem ayrıca yöneticiler farkındalıktan hoşlanmazlar sanayi inkılabın'dan sonra eğitilmiş insan gerektirdi ve  okumaya başladıklarında haklarını aradılar ve ihtilal. Yani yöneticilerde bilinçli kesim istemez. Şöyle düşünün savaşa giden bir fil sarhoştur çünkü savaş filin savaşı değildir sürücüsünün savaşıdır, düşünmeden deneni yapmasını isterler.

Monarşi güzeldir demiyorum. Ama seçmek ve yönetmek gibi işlerde daha iyi yeni sistemlere geçilebilir. Ya da bir oy meclisi kurulabilir mesela sandık görevlileri 11 kişilik bir meclis kurulabilir oy meclisten geçer ve neden verdiği kime verdiği incelenip geçerli, geçersiz  deyip sayılabilir.

Gerçi bu fikir rüşvet, yozlaşma gibi vb.  işlerle çok kolay büyük kaoslar yaratılabilir ve zaten bu tür sistemlerin hepsinin laneti budur insanın aç gözlülüğü yenmemiz zor ve güçtür. Hiçbir cumhuriyet böyle sorunları aşamaz. Aç gözlülüğü yenmemiz imkansızdır çünkü dürüst bir yerde bir yalancı mutlak hakim olur zaten toplumsal evrim sürecinde her din de tabu olması bu sebeptendir. Herkesin yalancı olması durmuda gerçek bilinemez olur. Zaten bu durumda paradoksun paradoksu olur ki bu durumda  işin içinden çıkılamaz.

      Kimin dürüst kimin yalancı bilinemeyeceği için kimsenin tek başına yada bir heyetle oy geçerli yada geçersizliği kararının verilmesi imkansızdır. Aristo'ya göre felsefede her fikir savunulabilir ve haklı çıkabilir bu sözünü kendi görüşü ne göre gözden geçirirsek böyle cumhuriyetlerin fiyaskoyla sonuçlanacağı açıkça ortaya insanlar ve fikirler koymuşlardır. 

 O zaman bir dayanak olarak Roma Cumhuriyeti ne göz atamamız gerekir bütün yetkinin mecliste toplanması da bir çeşit tek el yönetimi  sayılabileceği için bu fikri boşa atamamız lazım.

                                                                                                     Oğuz AYDIN

                                                                                                       7/A   128