DOĞA VE BİZ
Kimi suyla kimi sussuz yaşar. Küçük küçük yaprakalrıyla hayvanlara ev olur. Hayvanları koru. Dalında meyve yetişir. Yanında mantarlar çok vitamin doludur. Yemeği de var suyu da dallarından oluşur. Kimi ısınıronunla kimi şiirler, romanlar yazar onunla. Kimi uçsuz bucaksız dağlara çıkar dalıyla bilinmedik hayvanları korur kimine gölge olur . Kimine güneş kimi huzur bulur. Kimi yalnızlık bulur orada. Kuşların ötüşü, rüzgarın dallara çarpması o kadar iyi gelir ki insana, kendini küçük bir cennette hisseder. Ama bu cennet sadece cenneti anlayara açılır ve gerisine ise kapılarını kapatır. Anlayana kadar asla açılmaz. Her hayvanın insanlar gibi düşünceleri ve duyguları vardır. Sizin gibi düşünür, sizin gibi hisseder. Bizler beton duvarlardayaşıyor ve hayatlarımız kısıtlanıyor. Fakat onlar ovalarda, dağlarda, bahçelerde, çayırlarda yaşamayı severler çünkü onlar için en önemli şey doğayla uyum içinde olmayı öğrenmek onlar için kolay. Onlar hayatı özgürce yaşamak isterler. Hayvanlar ve doğa kendi uyumlarını, kendilerini ve doğada yaşayan diğer hayvanları düşünürek hazırlarlar. Kendilerini korumayı, kaçmayı, beslenmeyi, avlanmayı ve barınak kurmayı doğar doğmaz öğrenmeye başlıyorlar. Doğada insan dışında uzun süre çocuğuna bakan yok.
Doğa böyle bir denge ve mücadelede içinde yaşarken bir de insanların sorumsuzca davranışlarından etkilenirler. Yangın, sel, buzların erimesi, silahlı avcılık, doğa kirliliği... Bir çöp poşeti doğada milyonlarca yıl sonra kayboluyor. Cam kırıkları yangınlara sebep oluyor. Sonuçta insan doğanın dengesini bzouyor ve bizler binlerce hayvanın katili oluyoruz. Doğa ve bizler. Acaba biz ne zaman doğadaki dengeye uyum sağlayacağız? Kısmet!
SATI MELDA AĞCA
Yorumlar
Yorum Gönder