Ey barış, ey zalim Dünya!
Buradan sizlere sesleniyorum. Sizlere artık sesimizi duyurmak için çırpınıyorum. Gazze’de birçok çocuk ölüyor. Düşünsene, her çocuğun bir hayali vardı. Büyüdüğünde avukat olmak, doktor olmak, sporcu olmak gibi hayal kurar çocuk. Resim yapmak, bilgisayar oynamak, sokakta koşturmak ister. Fakat Gazze’deki çocuklar artık umudunu kesmiştir. Onların tek hayali özgür bir Filistin.
Filistin’deki çocuklar, küflenmiş ekmek, çürümüş meyve ile karınlarını doyurmaya çalışırken biz elimizdekinin değerini bilmiyoruz. Her gün birçok yemeği, ekmeği bozulmuş diye, sert diye çöpe atıyoruz. Tabaklarımızı yiyemeyeceğimiz yemekle dolduruyoruz, üç çeşit yemek yapıyoruz. Suyu israf ediyoruz. Çok su harcıyor, banyoda fazla kalıyoruz.
İsrail denen katil devlet, masum bir ülkeden ne istiyorsunuz? Oradaki çocuklar açlıktan ölürken sizler ey İsrail’in çocukları rahat yataklarınızda uyuyabiliyor musunuz? Vicdanınızı mı kaybettiniz? Filistinli bir çocuk, soğuk tahtada bomba sesleri ile uyumaya çalışıyor.
Ve siz, çocuklar, arkadaşlarım, kardeşlerim ve dünya çocukları; düşünmez misiniz ki kendinizi onların yerine koymazsınız.
DURU HAMİDE ERDEN
Yorumlar
Yorum Gönder