SATÜRN’ÜN IŞIĞINDAKİ GERÇEK
Bir gün, bir arkadaşımla okulumuzun bahçesinde resim yapmak için plan yapmıştık. Uzun zamandır beklediğimiz gün, yarındı. Arkadaşım köyde yaşıyordu ve ailesi geçimini çiftçilikle sağlıyordu. O akşam, heyecandan mıdır bilinmez, çok tuhaf bir rüya gördüm: Arkadaşımla birlikte uzaydaydık. Satürn bize inanılamayacak kadar yakın ve parlak görünüyordu. Ona yaklaşmak için bir rokete bindik, fakat bir anda roket parçalanmaya başladı. Korku içinde çırpınırken rüyadan sıçrayarak uyandım.
Ertesi sabah, tam da buluşacağımız gün gelmişti. Fakat okula gittiğimde arkadaşımın gelmediğini fark ettim. Oysa bu günü ikimiz de büyük bir sabırsızlıkla bekliyorduk. İkinci derste sınıfa ağlayarak girdi. Ne olduğunu sorduğumda, resim yarışmasını kazanmadığını ve jüriye “resmini annesinin yaptığı” gibi asılsız bir suçlama yöneltildiğini söyledi. Morali tamamen bozulmuştu. Onun böyle bir şey yapmayacağını biliyordum. Hem yetenekliydi hem de emeğine ihanet edecek biri değildi.
Okul çıkışı resim öğretmeni onu yanına çağırdı. Ona güven duyduğunu, bu iftiraya inanmadığını söyledi ve onu motive etti. Yarışmayı kazanan diğer kız zengin bir ailenin çocuğuydu. Kızın resimle hiçbir ilgisinin olmadığını herkes bilirdi; onun elinden bir kalemle doğru düzgün çizgi bile görmemiştim. Bu işte bir terslik olduğunu o an daha da net anlamıştım.
Ertesi gün bir plan yaptım. Sınıfta birkaç kişi resim yapmaya başladık, onu da aramıza çağırdım. Geldi ve herkesin önünde resmini çizmeye başladı. Onunki yine çok güzeldi. Aynı anda yarışmayı kazanan kız da çağrıldı ve o da resim yapmayı denedi; fakat ortaya çıkan resim son derece zayıftı.
Boş dersimizde resim öğretmenimiz her iki öğrenciyi de yanına aldı ve yaptıkları resimleri karşılaştırdı. Sonucu görmek için beni de çağırdı. Arkadaşımın çizimi harika görünüyordu; detaylı, özenli ve kendi imzasını taşıyan bir resimdi. Diğer kızın çizimi ise yarışmayı kazanan bir resimle kıyaslanamayacak kadar zayıftı. Öğretmenimiz, bir yanlışlık olduğunu anladığını söyledi ve bu durumu yetkililere ileteceğine söz verdi.
Haftalar geçti ve nihayet resim yarışması sonuçları yeniden açıklandı. Çünkü öğretmenimiz konuyu ilgili birimlere detaylıca anlatmıştı. Sonunda adalet yerini buldu: Arkadaşım yarışmada birinci olmuştu.Mutluluktan birbirimize sarıldık.
Gerçek ortaya çıkınca diğer kız, resmin aslında bir ressama yaptırıldığını itiraf etti. Babasının zenginliğine güvenip bu yolu seçtiğini söyledi ve arkadaşımın yüzüne karşı özür diledi. Arkadaşım onu affetti; çünkü içtenlikle pişman olmuştu.
O akşam gökyüzüne baktığımda Satürn’ü gördüm. Her zamankinden daha parlak, sanki bana gülümsüyordu. O rüyayı neden gördüğümü o an anladım: Her karanlık anın sonunda bir ışık vardı.
Her şey düzelmişti. Biz de söz verdiğimiz gibi okulun bahçesinde buluşup resim yapmaya devam ettik. Ve bu kez, yalnızca tuvallere değil, umutlarımıza da renk kattık.
AZRA ECEM SOLMAZ
Yorumlar
Yorum Gönder